Ouderbegeleiding
In de opvoeding kun je als ouder tegen lastige vragen aanlopen. Je doet je best, maar toch gaat het niet zoals je had gehoopt. Misschien vertoont je kind moeilijk gedrag, gaat het slecht met leren op school, zie je dat je kind ongelukkig is. Je probeert bij te sturen en te helpen, maar het lukt niet. Het kan zijn dat je partner heel anders met de situatie omgaat dan jijzelf, en dat kan spanningen geven.
Wanneer u dit herkent en het gevoel hebt dat u de controle kwijt bent, kunt u voor opvoedingsondersteuning terecht bij Kinderpraktijk Lavell. Op een opbouwende manier gaat Jolenta Lavell met u na welke gedragspatronen een rol spelen en wat u zou kunnen doen om die patronen te veranderen.
Het is voor de ouder net als voor het kind: wanneer je gaat zien welke mogelijkheden je hebt en welke keuzes je kunt maken, geeft dat zelfvertrouwen en kracht. En dat is een solide basis voor de opvoeding van je kind.
Ervaringen van ouders en begeleiders
Anne, juf van Paul:
Ook leerkrachten worden soms in een begeleidingstraject betrokken. Anne, juf van Paul: “Na de observatie in de klas gaf Jolenta een aantal tips die ik direct kon toepassen. Paul had aan haar verteld dat zijn tafelgroepje heel onveilig aanvoelde, vanwege de andere kinderen die erin zaten. In een klas van 33 kinderen heb je dat niet altijd door. Jolenta adviseerde om hem in een ander groepje te zetten, dichter bij mij, zodat ik hem beter kon steunen. Heel goed was ook de tip om meer structuur te geven aan de dag en om met een weekplanner te werken. Paul werd er veel rustiger door. Ik voel me nu minder machteloos en weet hoe ik hem beter kan helpen.”
Jolanda, moeder van Michael (8)
Michael had problemen met leren en botste steeds met andere kinderen. Ook thuis waren er veel conflicten. De oorzaak bleek ADHD te zijn. Zijn moeder Jolanda: “Toen Michael de diagnose kreeg, heeft Jolenta hem begeleid en hebben wij als ouders gesprekken bij haar gehad. Ze heeft ons geholpen om de diagnose te accepteren en ze heeft praktische tips gegeven en boeken aangeraden. Dat gaf ons inzicht in hoe we het beste kunnen omgaan met Michael. We hebben er nog iedere dag plezier van.”
Mirjam, moeder van Nienke (4)
Door het lastige gedrag van Nienke liep in huis de spanning steeds verder op. Dat uitte zich ook tijdens de maaltijden. Als experiment adviseerde Jolenta iets uit de systeemtherapie: een nieuwe tafelopstelling. Iedereen kreeg een andere plaats en wij gingen als ouders naast elkaar zitten. Het idee is dat je op die manier zichtbaar een team vormt en ook samen toezicht hebt op de kinderen. Het effect was fantastisch. Meteen was het geharrewar tussen onze kinderen voorbij; ook zij vormden een team tegenover die ouders aan de overkant. Nienke at zelfs ineens haar bord leeg. Ik had niet verwacht dat zoiets kleins zo’n groot effect kan hebben, maar het is toch echt zo.